Obserwatorzy

sobota, 22 sierpnia 2015

Gdzie jest granica?

Ostatnio w polskim środowisku dziennikarskim znów zawrzało. Wszystko za sprawą okładki tabloidu "Fakt", którego redaktor naczelny dopuścił do publikacji zdjęcie zakrwawionej dziewczynki, zaatakowanej siekierą przez psychopatycznego mężczyznę. Niestety po kilku godzinach 10-letnia ofiara ataku zmarła w wyniku odniesionych obrażeń.
Decyzja podjęta przez redaktora naczelnego została szeroko skrytykowana zarówno przez innych dziennikarzy jak i członków społeczeństwa. Uznano, że takie publikacje łamią wszelkie etyczne standardy dziennikarstwa. W tym miejscu rodzi się pytanie: Gdzie jest granica, której dziennikarz pod żadnym pozorem nie powinien przekraczać przy tworzeniu i publikowaniu materiału?

Pozwolę sobie w tym miejscu przytoczyć pierwsze z tłumaczeń samego redaktora naczelnego, Pana Roberta Felusia: " Historia morderstwa dziewczynki w Kamiennej Górze jest tak przerażająca, że nie miałem wątpliwości, czy zrobić taką okładkę, która odda niepojęty bezsens i okrucieństwo tej zbrodni."
Zdaniem pana redaktora gazeta "Fakt" taką rolę ma pełnić tabloid w sytuacjach nadzwyczajnych, więc NIE MÓGŁ on dać innej okładki dysponując takimi zdjęciami.
Tłumaczenie to wydaje się zasadne gdy weźmie się pod uwagę sam format gazety, czyli tabloid.

Jest on przykładem dziennikarstwa sensacyjnego opartego na szokującej, wstrząsającej wiadomości, umieszczonej na pierwszej stronie oraz także na kreacji faktu. Należy pamiętać, że dziennikarze tworzący materiały do tego rodzaju periodyków działają w myśl zasady "bad news is a good news", 
a im więcej krwi czy nagości na pierwszej stronie, tym lepiej. Dla kogo lepiej? Oczywiście dla realnej sprzedaży nakładu oraz zainteresowania wzbudzonego wśród potencjalnych czytelników, za sprawą szokującej okładki. Reasumując, gdyby "Fakt" stosował się do wszystkich norm etycznych i społecznych, na pewno nie byłby najlepiej sprzedającym się tabloidem w Polsce. Proste. Poza tym należy uświadomić sobie następującą zależność rynkową. Mianowicie, bez popytu nie ma podaży. Zatem gdyby członkowie naszego społeczeństwa nie wykazywali zainteresowania sensacyjnymi wiadomościami, to tabloidy pokroju "Faktu" czy "Super Expressu", nie publikowały by ich. Można zatem stwierdzić, że przedstawiciele społeczeństwa, którzy krytykują "Fakt" za taką, a nie inną okładkę również po części przyczynili się do jej powstania. Zauważmy również, że tabloidy nie są drukami jakościowymi skierowanymi do bardziej wymagającego czytelnika, a jak najprościej sprawić by typowy Polaczek mówił o redagowanym przez nas tytule? Proste, zszokować go. Ta dam!


Dobrze, a więc skoro wyjaśniłem już czym jest tabloid i na jakich zasadach działa, to chciałbym teraz napisać o hipokryzji Szanownego Pana Redaktora Naczelnego. Tak jak napisałem wcześniej, przytoczone przeze mnie wyjaśnienie Pana Felusia, było jednym z pierwszym. Wygłoszone zostało one przed nadejściem największej fali krytyki, zarówno z strony dziennikarzy, ludzi mediów,jak i części społeczeństwa. Najwyraźniej fala ta trochę podtopiła Pana redaktora naczelnego, który za swoje koło ratunkowe uznał wystosowanie oficjalnych przeprosin za kontrowersyjną okładkę. No z całym szacunkiem Panie Feluś, ale albo pokazuje Pan, że ma jaja i puszcza Pan taką okładkę, spodziewając się tego, że może zostać ona skrytykowana łącznie z Pana osobą, albo decyduje się Pan na łagodniejszy i bezpieczniejszy wariant. Natomiast poprzez publikacje okładki, po to by kolejnego dnia za nią wszystkich przepraszać i współczuć rodzinie ofiary, wyszedł Pan na niekompetentnego hipokrytę. Tyle w temacie. Dziękuję za uwagę.